Toevallig

Goed, laat ik eerst even beginnen met wat huishoudelijke mededelingen;
Ook ik ga met mijn tijd mee. Niet alleen om (er)bij te blijven, doch ook om het leven wat makkelijker te maken (voor zowel de lezer als de schrijver...).

Via Twitter (waar ik inmiddels behoorlijk actief in ben) ben ik goed te volgen en de gebruikersnaam = honkieerik
Diezelfde gebruikersnaam heb ik trouwens ook voor Skype...

Ook heb ik een Facebook account en ben (langzaamaan) begonnen deze wat vaker te updaten met foto’s. Even zoeken op mijn naam...en wie weet accepteer ik je wel... (enneh, mijn Twitter is gekoppeld aan mijn Facebook...ook die integratie is geheel geregeld...)

Op die manier hoop ik mijn nieuws en whereabouts wat beter en korter aan de buitenwereld kenbaar te maken in tegenstelling tot inmiddels halfjaar overschrijdende en dus, soms stevig, achterhaalde weblogs...
(ja, ik bemerk dat de frequentie inderdaad sluipend wat afneemt...)

Bij deze log heb ik dan ook geen foto’s meer gezet. Het is niet alleen veel werk (het werkt niet echt handig met deze site), ook kan ik maar 100 foto’s kwijt en die staan er al en kost het daarnaast ook nog eens geld om foto’s te houden...

De foto’s staan tegenwoordig op mijn Facebook;
http://www.facebook.com/photos.php?id=637506904

Het zijn er nu dan ook vele meer dan gebruikelijk bij mijn log, want op Facebook kan ik écht alles kwijt en de boel verdelen over specifieke fotoalbums... veel plezier met bekijken..:-)


Anyway, tijd voor de update, er is namelijk nogal wat veranderd inmiddels...;

Laat ik eerst eens uitleggen hoe mijn werk situatie er nu voor staat.
Feitelijk heb ik nu twee werkgevers; zijnde DLP ASIA (onderdeel van David Lewis Productions, het DJ bookings agency) en VISTRA (de Trust & Corporate Services provider).
www.dlp-asia.com
www.vistra.com

De verdeling is vier dagen per week voor Vistra en eentje voor DLP. Daar de behoefte voor DLP echter niet neerkomt op een vaste dag per week ben ik effectief in Hong Kong full time voor Vistra bezig en heb ik 52 ‘DLP dagen’ die ik in flexibiliteit en overleg kan gebruiken. Eigenlijk de perfecte situatie, daar het voor DLP met name op reizen neerkomt en het komt ook naar Vistra beter over. Dat viel eigenlijk toevallig allemaal wel mooi in elkaar (al duurde het wel even om die ‘toevalligheid’ uiteindelijk te realiseren...enfin, dat staat nog in m’n vorige log…).

Voor DLP verkoop ik dance DJ’s (en jaja, doe intern de groep’s financiële zaken), voor Vistra verkoop ik Hong Kong-, offshore en Truststructuren. Interessante balans, niet?

Voor DLP kom ik sowieso ieder kwartaal naar Nederland (doorgaans de gebruikelijke financiële kwartaalmaanden januari, april, juli en oktober) en ook voor Vistra zal dat gebeuren, want logischerwijze ben ik wel wat verantwoordelijk voor het Benelux netwerk. E.e.a. zal dan ook zeker gecombineerd worden.

Voor beide jobs is reizen een belangrijk onderdeel, niet alleen naar Europa maar ook binnen Asia. Dus met vliegtuigen en hotels zal ik de komende tijd meer dan ik eigenlijk al was, bekend raken. Nou, prima...hoef ik me in ieder geval geen zorgen te maken over mijn beide Gold statussen...


Na mijn vakantie extravaganza in December en Januari en feitelijk half Januari formeel in dienst te zijn getreden bij Vistra ben ik Nederland eind Januari en begin februari meteen maar wezen bezoeken. Een paar Vistra afspraken (eigen kantoren in Breda en Amsterdam kennismaking) en een volle week op het DLP hoofdkantoor in Amsterdam (tsja, kwartaalmaand).
Dit ticket had ik via Singapore laten lopen; het was immers Chinees Nieuwjaar (dus een paar dagen vrij) en die heb ik even lekker in Singapore doorgebracht. Lekker even wat vrienden zien en gewoon niks doen, dat was immers ook al weer zó lang geleden…


Een Scouting weekend in Januari fietste er ook nog doorheen.
Een leuk weekend naar Lantau Island, super weer (ongewoon warm zelfs voor de tijd van het jaar) en met een spannend element daar we een aantal kids kwijt zijn geraakt tijdens de zondagmiddag speurtocht... die cityslickers vonden we later geheel uitgedroogd en uitgeput wel weer terug...


Februari is verder traditioneel een tamme maand en geeft dan ook wat tijd voor rust, iets dat de komende maanden niet veel meer voor zal komen, dus even koesteren. Ook even tijd om wat orde op zaken te stellen, waar onder ook het vernieuwen van mijn paspoort. Deze zou later dit jaar sowieso wel aflopen, doch het ding begon ook helemaal vol te raken met stickers en stempels. Toen er de laatste trips door douane beambten hier en daar met een wat geïrriteerde blik gebladerd werd voor het zoeken naar een plekje voor hun stempeltje, leek het me maar goed voor een verse te zorgen.
Dit vond ik eigenlijk wel ruig…een nieuwe aanvragen omdat het oude vol is… en ook wel gaaf is dat ik nu een paspoort heb dat uitgegeven is door de Consul-generaal te Hong Kong, dus niet meer door de burgervader van één of andere knullige gemeente in Nederland.
En ik heb ook gelijk maar een business paspoort gekregen (is hetzelfde maar dan met meer pagina’s, dus dikker – kan ik nóg meer stempels en stickers kwijt).

Een beetje saaie maand, met name opzetwerkzaamheden van Vistra Hong Kong. Niet veel werk en dus wat duf. Nou ja, ook daar moet ik wel eens open voor staan, niet?...

Ook hier nog een mooi Scouting weekend, zeker gezien het lekkere weer in deze tijd van het jaar altijd een favoriet. Ook één van mijn voorlopig laatste zou later blijken...


Nou, te lang thuis blijven is nou ook weer niet de bedoeling dus begin Maart er nog maar een weekendje Bangkok tegenaan gegooid…vrijdagavond weg, zondagavond terug.


Voor DLP was het eind maart tijd voor een belangrijke, en zeker geen vervelende, trip naar de jaarlijkse Winter Music Conference (“WMC”) in Miami. Dit is dé place to be voor de dance industrie en voor DLP ook tevens een soort van jaarlijks uitje.
Daar ik niet zo’n zin had om vanuit Hong Kong in één ruk naar Miami te vliegen, heb ik dat gedaan met een tussenstop in London van een paar dagen. Hier kon ik een leuke balans tussen beide nieuwe banen creëren door vrijdag de 20ste zowel een Vistra afspraak (op ons eigen kantoor aldaar, om ze te leren kennen en een presentatie te houden over Hong Kong – straight from the plane nota bene) alsook een DLP afspraak te doen. Die laatste was wel apart ook; één van de DJ’s (Matthew Dekay, voor de belangstellenden) was toevallig in London voor een gig en we hebben bij zijn artiesten management agency in London een afspraak gedaan om wat financiële zaken te bespreken. Hij zit bij hetzelfde agency als bekende Nederlandse (Eindhovenaar ook trouwens) DJ Sander van Doorn en de one and only Robbie Williams. Bij zijn management agency in London ben ik dus binnen geweest en ik liep daar dan ook naar buiten met een redelijke stapel met name Robbie Williams CD’s en DVD’s… Leuk, ik weet alleen niet zo goed wat ik ermee moet…ze staan nu lekker thuis in de kast…
Uiteraard ’s nachts nog de gig bijgewoon in de Ministry of Sound en met settijden van 2 tot 4am, kon de biologische klok verwarring niet meer stuk…

Zondag dan doorvliegen naar Miami en omdat het ook m’n eerste keer daar was, ben ik een paar dagen eerder gegaan dan m’n collegea om ook even de stad wat te bezoeken. Miami stad is simpelweg eigenlijk geen ruk aan, Miami Beach daarentegen erg lachen.
Zeker in combinatie met de WMC, want dan draait alles om ‘s nachts in discotheken hangen, daar ’s ochtends uitrollen en na een ontbijt van bij voorkeur hamburgers in een typische American Diner even gaan slapen om dan later in de dag wat relaxte meetings te houden in de zon om zo langzaamaan de nacht weer in te glijden…Af en toe een afternoon borrel en de boel is helemaal af…
Maar na zo een paar dagen alleen maar drank, dance en discotheken, heb je er écht ook wel even genoeg van en dus was het ook wel weer prettig om daarna naar Nederland te gaan.


Daar was het na een dag nog even op (DLP) kantoor zitten weer tijd voor mijn jaarlijkse mannenweekend…dat viel ‘toevallig’ ook mooi samen zeg...
Die dance en discoteken was ik dus wel vanaf, van de drank echter nog niet geheel…

De organisatie was dit jaar in mijn handen en Texel was als locatie uitverkoren. Ik dacht dat rust en ruimte wel een keer leuk zou zijn en het lekkere weer maakte het wederom een prima lang weekendje weg. Tevens ook de eerste keer in mijn leven dat ik voet op één van de Nederlandse waddeneilanden zette…

Een paar leuke ervaringen rijker, landde ik dan maandagavond 6 April weer in Hong Kong… voor een week…


In April was het namelijk tijd voor de allereerst échte Vistra businesstrip naar Europa, samen met John, mijn collega en feitelijk baas. Leuk schema; de avond van paasmaandag via London naar Nederland vliegen, daar even rustig inkomen met twee dagen meetings, doorvliegen naar Luxemburg voor één dag, van daaruit met de trein naar Brussel, één meeting daar en met de trein verder naar Oostende om een belangrijke (toen nog potentiële) klant te zien samen met hun adviseur die John goed kent. Die adviseur (en trouwens, volgens goed Belgisch gebruik, ook die klant) staat bekend om zijn gastvrijheid en dat was tevens ook de reden dat deze afspraak als laatste op vrijdag gepland stond. Goed ingeschat, want die vrijdag zijn we met z’n allen knalbezopen geworden…tot over het randje, zal ik maar zeggen…
Dat maakte de zaterdag wel een taaie, daar we die dag ook van Oostende naar Lugano in Zwitserland gingen…en d’r zijn geen rechtstreekse vluchten… Geloof me, met de trein van Oostende, een keer overstappen in Brussel op de trein naar Zaventem vliegveld, vliegen naar Zürich, overstappen op het vliegtuig naar Lugano, alles bij elkaar ruim 5 uur reizen, is geen lolletje met een kater van Oostende tot Tokyo…
Maar goed, zondag konden we dan even écht bijkomen in Lugano en hebben dat dan ook rustig aan gedaan met een boottochtje op het meer daar, lekker sporten, genieten van wat lekker Zwitsers/Italiaans eten en op tijd naar bed (na een afzakkertje natuurlijk, hèhè).

Maandag afspraken in Lugano, vliegtuig naar Zürich voor twee dagen daar om de week af te sluiten met twee dagen in Geneva. Op donderdagmiddag was hier ook de Vistra Managing Directors meeting, dus ik was even vrij (dat is John namelijk…). Ik was wél weer welkom op de ‘post meeting activiteiten’; drankje, dinner en nog meer drankjes en John en ik zijn gelijk bekend geworden met de Vistra mentaliteit van werken, maar zeker ook genieten...met name van alcohol… We waren al wat ingelicht hoe een dergelijke avond zou kunnen verlopen, dus toen we rond een uur of 3 ’s nachts redelijk in de olie naar het hotel terug gingen, waren we maar al te blij de vrijdag wat rustiger ingepland te hebben…


Van deze trip kwam ik zaterdagavond de 25ste terug om vervolgens twee dagen later op maandagavond de 27ste op het vliegtuig naar Singapore en Bangkok te stappen. Deze week was een leuk voorbeeld van hoe mijn twee banen in en door elkaar vloeien… Singapore moest ik heen voor een Wealth Management Conference die daar gehouden werd. Dus strak in het pak heb ik daar namens Vistra rondgelopen om na een paar dagen door te gaan naar Bangkok waar, toevallig, één van onze DJ’s (voor de geïnteresseerden: Markus Schulz) op donderdagavond een gig had en waar ik dan op m’n gympen backstage met de klant stond te bonden (lees: onder het genot van een alcoholische versnapering…of twee…netwerken).
En ja, aangezien het Bangkok was, ben ik het weekend gelijk maar even blijven plakken…


Goed, met de opening van het eerste Vistra kantoor in Azië was het natuurlijk ook wel tijd voor een leuk openingsfeestje. Nu is Vistra een bedrijf dat dingen allemaal nét ietsje anders doet dan de gevestigde (saaie) ‘collega’ dienstverleners. We zijn jong, rebels (dat past me zeker wel…), klantgericht, leveren kwaliteit tegen scherpe tarieven, modern, eigentijds en gewoon leuk. Eigenlijk dus alles wat die anderen allemaal níet zijn…
Ons openingsfeestje (en dit werd specifiek benadrukt door onze groep’s CEO – een Bourgondisch ingestelde Belg) mocht dan ook absoluut geen duffe cocktail party in weer de zoveelste oersaaie omgeving worden. Het gevolg was dat er een vet feest werd gehouden in Hong Kong’s meest prominente discotheek (“Dragon-I”) waar drank rijkelijk vloeide en goedgevormde modellen mingelden en dansten met de gasten... Ruim 300 man hebben daar een super gezellige en leuke avond gehad met veel vertier, verteer (met name vloeibaar) en vooral networking en exposure... De tijdens de avond genomen, soms interessant pikante, foto’s zijn na intern overleg maar niet op de website gepubliceerd...


Nou, een midweek was wel weer genoeg in Hong Kong, dus daags na de party (en dus met een redelijke hangover) ben ik weer op het vliegtuig naar Nederland gestapt. Daar ik de bui al had zien hangen, had ik een zwikje airmiles punten ingezet en m’n ticket laten upgraden naar Business Class.
Om bij het inchecken te horen te krijgen dat het vliegtuig vol zat en ik een upgrade kreeg... naar First Class dus...
Joepie! Dat was natuurlijk weer een nieuwe ervaring en een gave... Biz Class is al prima uit te houden, maar vergeleken met First is zelfs dát afzien... Kaviaar, Champagne, eigen cabine met erg veel ruimte, super maaltijden, mega groot flatscreen, pyjamaatje, bedje dat voor je wordt opgemaakt, het kan niet op... wel gaaf een keer mee te maken.
Nou ja, ik ga ervan uit dat dit over niet afzienbare tijd toch wel meer regel dan uitzondering wordt...haha


Nederland was een volle week en na maandagochtend weer geland te zijn in Hong Kong, was het de dinsdagavond erna weer tijd om naar het vliegveld te gaan voor de eerste Vistra South-East Asia trip, weer samen met John; twee dagen Bangkok (oh wat erg…), een dagje Singapore en een dag Jakarta. Daar in Jakarta viel toevallig ook nog eens een weekend tussen, toevallig, en, ook weer toevallig, had John daar nét dat weekend een hockey toernooi. Leek mij wel leuk om als toeschouwer bij te wonen en dat heb ik zondag namiddag dan ook ongeveer een uurtje of zo gedaan… De rest...em…kwam ik zelf wel door…
Uiteraard ben ik wél met iets meer enthousiasme aangesloten bij de vrijdag- en zaterdagavonden (en nachten) ‘hockey voorbereidingen’…


Die twee daagse tussenstops in Hong Kong begonnen me wel te bevallen, dus na maandagavond weer uit Jakarta terug te zijn gekomen, kon ik donderdag weer naar Malaysia.
Markus Schulz, een prominente DLP artiest, was in Asia voor een tour (diezelfde tour nog waarvoor ik ook naar Bangkok was gegaan) en deed Hong Kong ook aan de woensdag die week. Daar moest ook nog een foto shoot geregeld worden en dat heb ik dus allemaal ook nog maar even voor hem opgezet en uiteraard bij aanwezig geweest (ook wel geinig). Diezelfde avond de gig in Hong Kong om de volgende dag naar Malaysia te gaan voor een grote gig (festivalletje) een uurtje onder Kuala Lumpur op vrijdagnacht. Markus vloog zaterdag weer door naar Tokyo en ik ben dat weekend maar blijven hangen in KL, daar was ik immers ook al een aantal jaren niet meer geweest.


Terug van KL deed zich de bijzondere situatie voor dat ik zowaar bijna drie volle weken in Hong Kong was… een unicum inmiddels…zóóó lang…Om daarin vervolgens maar eens een keer echt lekker goed ziek te worden…
Een goede verkoudheid deed me eerst een dag thuis blijven, maar toen ik de volgende dag weer hoestend en proestend op kantoor verscheen, maakten mijn collegae zich meer zorgen dan ikzelf deed. ‘Gelukkig’ was de verkoudheid de volgende ochtend erger en vergezeld van een lichte griep, dus een doktersbezoek was onvermijdelijk en, na constatering dat het géén swineflu of zo was, stond ik spoedig weer buiten met de gebruikelijke vuilniszak aan pillen, poeders en drankjes. De rest van de week thuis blijven dan maar…al is de hoest, traditioneel bij mij, de vijftal weken daarna nog gebleven…


Tijd voor een cruise… Helaas géén zes weken Caribische gebied of Middellandse zee, doch een avondje en nachtje om er eens aan te proeven…
In Hong Kong heb je van die ‘gok-cruise schepen’ om bijna letterlijk het verbod om in Hong Kong te gokken te omzeilen; je kunt dan eind van de (zaterdag)middag aan boord, het geval vaart af en zodra men in Internationale wateren is, gaat het casino open (dat een compleet dek beslaat) en kan men naar hartelust tot het ochtendgloren tekeer gaan tot het bootje de volgende ochtend Hong Kong wateren weer binnen vaart. Het zijn complete schepen met alle gemakken, restaurants, bars, entertainment, zwembad, noem maar op… niet dat er van al die gemakken nog wordt omgekeken zodra het casino open is, maar voor de enkele ‘niet-gokker’ is het dan extra leuk en erg rustig in de rest van het schip.

Reden dat ik aan boord was, was dat de Belgisch-Luxembourgse kamer daar hun jaarlijks feest hadden gehouden en dat maakte het allemaal nóg leuker met ‘afvaart’ cocktail, good dinner met feest en volledige verzorging. En uiteraard vrij Belgisch Bourgondisch…

Nou, om dat weekend dan maar gelijk een nautisch tintje te geven (ook intern…), kon ik na aankomst zondagmorgen regelrecht van dat gigantische schip af, hup de taxi in, om een uurtje later aan boord te gaan van een junk om de rest van de zondag een heerlijk junktripje te doen. Een good-old zondagje lammen, wat zwemmen, eten, drinken…super…


Nog een paar dagen in Hong Kong werken en hoppa; tweede Vistra Europe trip… John en ik weer aan de slag, deze keer een week, doch heb ik dat verlengd door zowel op de heen- als terugreis via Singapore te gaan.
Dus ik eerst naar Singapore om daar een dag of anderhalf wat meetings te doen en om bij één of andere private banking cocktail acte de presence te geven.
Toen door naar London dat tevens mijn eerste ervaring werd om te vliegen in de nieuwe Airbus A380… kicken… ongelofelijk machtig dat zo’n ding de lucht in gaat en dat ook nog eens doet in een bijna onwerkelijke stilte.

In London zocht ik een goede Thaise vriend op die net een paar weken terug daar naartoe verhuisd was om te studeren. Ik had hem wat geholpen door een tijdelijke lening te verschaffen zodat hij z’n visum rond kreeg en het leek me wel leuk hem daar ook weer eens te zien. Dat weekend hebben we samen dus wat in London rond gehangen, het was daar ook heerlijk voorjaarsweer.

John kwam zondagavond aan en daar begon onze Europe tour…een dag naar Jersey (Britse Kanaaleilanden), een dag in London, twee dagen Geneva en afsluiten met een dag in Zurich. In Geneva had John weer zijn Managing Directors meeting (ik dus weer een middag vrij) met achteraf de gebruikelijke borrel..s…

John weer terug naar Hong Kong en ik naar Singapore. Vanwege zware vertraging vanuit Zurich had John zijn vlucht gemist en moest ik rennen om het mijne te halen. Dat lukte écht op het nippertje (wonder boven wonder, want ik moest ook nog eens van terminal veranderen...op Heathrow…) en dat was dan ook de eerste keer in mijn vlieghistorie dat ik zo moest rennen. Maar goed, gehaald dus; effe stukje vliegen, Vistra pet af, DLP pet op, want andere DLP coryfee Gareth Emery stond dat weekend, toevallig, in dé place to be in Singapore; Club Zouk. Super avond! Was leuk, gezellig en er werd door de klant erg goed voor ons gezorgd… en dus met een zowel hangover als jetlag kon ik de volgende dag weer door naar huis…

Voor een midweek deze keer, waarin ook nog eens een dag public holiday viel…


O ja, Gareth kwam uiteraard ook nog even naar Hong Kong om de avond voorafgaand aan die public holiday op te treden. Wederom een leuke avond, al ben ik deze keer wel eerder afgehaakt. Niet alleen zat ik er wel een beetje doorheen, die club ken ik inmiddels ook dromen (al onze DJ’s staan daar per definitie als ze naar Hong Kong komen) en dus vond ik het wel even prima zo.


Na die midweek (4 werkdagen) was het weer tijd voor Europa…maar nu alleen. Het was immers tijd om niet alleen de enorme benauwdheid van Hong Kong te ontlopen, ook diende mijn Nederlandse en Belgische netwerk eens op de hoogte gebracht te worden van Vistra. Dit in combinatie met mijn DLP kwartaalbezoek en wat daagjes vrij (althans, dat was het idee) konden me wel een tweeënhalve week in Europe bezorgen. En laat nou nét (toevallig zeg…) ook nog eens mijn vader zijn 70ste verjaardag vieren waarvoor mijn zus en ik voor hem een feestje hadden georganiseerd in Juli…

En ach, Dance Valley viel toevallig ook nog eens in die periode… Daar moest ongeveer de halve DJ-stal van DLP optreden, dus uiteraard moesten wij onze DJ’s moreel ondersteunen…en loop ik backstage bij Armin van Buuren zo ongeveer letterlijk VanVelzen omver (want groot is die niet…) die samen een track had gemaakt met AvB en daar ging optreden ook.

En toevallig was mijn ticket via Bangkok…toevallig…dus tsja, daar dan maar gelijk gebruik van maken. Op de heenweg gewoon het weekend (vrijdagavond aankomen, zondagavond door naar Nederland) en op de terugweg even wat anders, toen ben ik doorgevlogen naar Chiang Mai, Thailand’s tweede stad in het Noorden. Een bekende van me woonde daar sinds een paar maanden en het leek me wel leuk om er eens langs te gaan. Ik was immers ook al jaren niet meer in Chiang Mai geweest en daar even wat chillen, leek me wel wat.


Met Scouting heb ik inmiddels ook een stapje terug gedaan. En niet zozeer alleen omdat ik het zo druk met reizen heb…

Het werd voor mij erg lastig om er iedere woensdag te zijn en alle, bijna maandelijkse, weekenden (dit vond ik persoonlijk wel het meest jammer) aanwezig te zijn. Ik heb dus een poosje terug aangegeven aan het districts hoofd of dat er geen oplossing te verzinnen was, ik wel graag betrokken zou willen blijven bij zowel de groep als de Scouting organisatie en of er niet een andere soort rol voorhanden was.

Met één van mijn mede leiding in Hong Kong klikte het de laatste tijd daarnaast ook al niet zo heel erg meer. Helaas nog de ‘aanvoerder’ ook nog, een Amerikaan (maar da’s écht toeval…) met een stevige staat van dienst die niet alleen een zeer sterke persoonlijkheid heeft, doch (mede ook daardoor) ook een zwaar stempel drukt op de groep en het leiding geven.
Niet zozeer dat we persoonlijk niet samengingen, maar hij bleek erg veel moeite te hebben met mijn stijl van leiding geven (redelijk Nederlands; lang leve de lol, alles mag en laat maar gaan) die inderdaad nogal lijnrecht tegenover die van hem (nogal Amerikaans; strak, alles in de gaten houden, hiërarchisch – oei, daar is die weer) stond. Dat begon blijkbaar de laatste maanden wat te knellen en zijn houding naar mij begon me toch wel wat op te vallen. Zo zie je maar weer, cultuurverschillen kunnen ook op dat vlak in de weg staan.

Blijkbaar heeft hij een poosje terug ook aan het districts hoofd aangegeven of hier geen oplossing voor te vinden zou zijn (achteraf bleek dit meer in de trant van ‘hij eruit of ik eruit’ te zijn geweest...maar ja...).
Nou, komt op zich allemaal wel mooi uit, zou je zeggen... Maar vervolgens weet men het dan even allemaal lekker te verkloten...

Meneer het districts hoofd stelt mij dus voor om de rol van districts penningmeester op me te nemen (die ze nog nodig hebben). Ik geef aan er interesse in te hebben en er even over na te denken (belangrijke voorwaarde van mij was namelijk wel dat ik ook bij ‘veldwerk’ betrokken wilde blijven). Let wel, van bovenstaande frictie die meneer de hopman tegen mij had, had ik op dat moment nog weinig door, dit is me eigenlijk nooit echt kenbaar gemaakt en begin ik zelf pas laat écht op te merken.

Inmiddels ga ik naar Europa, kom op een gegeven zaterdagmiddag terug, net als er ook een Scouting weekend in volle gang is, en ik SMS de hopman (net geland – ik zit nog in de Airport Express trein op weg naar de stad) dat ik er weer ben en de zondag nog aan zal sluiten... Om vervolgens een SMS terug te krijgen van één regel “jij hoort niet meer bij de groep”... Oh...
De beste hopman had zijn conclusie al getrokken en me zeer pro-actief al min of meer verwijderd uit het leiding team...

Ik sta werkelijk perplex...niet alleen om deze handelswijze, maar ook dat dit allemaal achter m’n rug om gebeurd is en er nooit of te nimmer zelfs maar eens een melding is gedaan of een gesprekje is aangegaan...
Ook leuk naar de kinderen toe... ook fijn dat ik even afscheid kon nemen of zo...
Zelfs al zou ik dan toch die penningmeester rol accepteren, in het disctrict is/was dan al bekend dat ik simpelweg ‘geroyeerd’ was als leiding... Ben ik dan wellicht té Chinees geworden dat ik me dan wat zorgen maak over gezichtsverlies...?

Nou, een hoop geslijm, gebel, gemail, excuses, enzovoort natuurlijk, maar de schade is dan eigenlijk al geleden…

Dan komt Scouting in Nederland ook nog om de hoek kijken... Om in Hong Kong mijn lidmaatschap te verlengen, is namelijk een berg papierwerk en formulieren nodig... helaas werkt dat hier nou eenmaal zo; hokjes afvinken, stempeltje zetten en dan is het pas goed. Wat men hier nog miste (en de afgelopen tijd een beetje door de vingers werd gezien) is mijn Nederlandse erkenning of in ieder geval een bewijs dat ik daar met goed gevolg leiding ben geweest. Nou, een erkenning had ik niet, dus een brief waarin bevestigd werd dat ik inderdaad lid & leiding ben geweest en dat met goed fatsoen e.d. gedaan heb, was benodigd. Beste Scouting Nederland... reminder...reminder... dringende reminder... niets...
Daar ben je dan vanaf je 7e lid voor geweest en later ruim 7 jaar vrijwilliger in verschillende functies...

En deze twee zaken kwamen ongeveer tegelijkertijd ‘in my face’ (de één wat meer dan de ander...).

Ik heb letterlijk even geen zin meer in Scouting...

Hoe kan ik nog gemotiveerd raken voor een organisatie die blijkbaar in hun complete Lord Baden Powell leerschool tóch nog personen bevat die zo respectloos omgaan met anderen... Waar zijn dan die altijd aangehaalde Scouting wet & belofte dan ineens…? Die zijn dan blijkbaar toch niet zo heel erg belangrijk… Waar steek je dan als vrijwilliger je tijd en moeite dan nog in...?

Ach, gelijk maar positief zien; nu doe ik dus even niets meer en eigenlijk bevalt me dat ook wel weer zo. Het vrijvallen van een verplichting geeft ook weer een soort rust die me wel prettig valt. Niet meer alles plannen om die woensdag avond. Wel jammer van die weekenden, maar ja, als ik outdoor wil, kan ik dat zelf eigenlijk ook wel.

Overigens sta ik nog steeds positief tegenover alle personen die ‘verantwoordelijk’ zijn voor het geheel. Ik ben allesbehalve haatdragend en heb alle begrip voor zaken en omstandigheden. Ja, even tijdig laten weten of een gesprekje aangaan was beter geweest en dan had ik ook zeker opengestaan voor een oplossing of alternatief of wat dan ook om tot een fatsoenlijke oplossing te komen en een win-win situatie te creëren (dat is het nu zéker niet). Het Scouting Nederland ding is een detail...dat kwam er, toevallig, bijna tegelijkertijd even bij maar dat boeit me al helemaal niet zo zeer meer... het Scouting Hong Kong voorval heeft me diep geraakt... en is eigenlijk op zichzelf de reden voor mijn huidige houding naar Scouting... en dat is jammer... voor zo’n club...

En ach, wellicht is het na 25 jaar ook wel een tijd voor een nieuwe hobby... Eens een keer vernieuwen... is dat immers niet het motto dat ik doorgaans altijd wel in mijn leven toepas...?

Goed, we zien het allemaal wel. Voor nu heb ik genoeg te doen en kom ik mijn tijd op zich prima door. En omdat ik ook niet zo’n zin heb om die tweede bloedbenauwde augustus maand hier in Hong Kong te zitten, een maand waarin dan ook nog eens weinig aan werk is, ga ik er ook maar weer even tussenuit. Een week Hong Kong is dan immers wel weer genoeg…

Voor de boeg: een dag of tien naar Rusland (wel een heel gedoe om een visa voor te krijgen), opgevolgd (met tussenstop van vijf uur in Hong Kong) met een lang weekend (ook wat dagen werk) Kuala Lumpur om met één nachtje slapen thuis voor een week naar Bali te gaan…via Singapore… en dan is het weer bijna September…dan zal Europa wel weer lonken…

Nou, verslag volgt t.z.t. wel weer, maar uiteraard hebben we wel eerder contact via Twitter en/of Facebook…

Groeten,
Erik